2-daagse Guadalupe-schrijn, Teotihuacan-piramides en Xochimilco

We boekten een Engelse tour en daarom werden we door een ander Engels sprekend gezin in een bus geladen met moedertaalsprekers van het Spaans. Het Engels van de gids van dag 1 was zo gebroken dat we 25% van de tijd die we besteedden aan het proberen te achterhalen wat ze zei en de andere 75% moesten luisteren naar het Spaanse commentaar. Ik heb wat Spaans en het was heel duidelijk dat de Engelse versie barebones was. Uiteraard verwacht ik geen hoogdravend Engels, maar ik denk dat een vloeiend Engelssprekende gids essentieel is op een tour die als Engels wordt geadverteerd. Het is oneerlijk om 2 Engelssprekende families op een buslading Spaanstaligen te proppen. Dat gezegd hebbende, de reis naar Teotihuacan was erg plezierig. Ik vond de Obsidian-fabrieksrondleiding erg leuk, waar je de beste exemplaren vindt. (Tussen haakjes, zoek niet naar Obsidiaan-stukken op andere markten in de stad, je zult ze nergens anders in dezelfde schaal vinden) Dag 2 was een nog grotere ramp. De gids was erg laat en toen we het hotel binnengingen om het bureau te bellen, kwam hij precies op dat moment en snelde langs, bewerend dat we niet hadden gewacht. Hoe het ook zij, zijn Engels was zeker beter, maar hij had geen grote interesse in praten of het geven van interessante informatie, dus het voordeel ging verloren. Meestal had hij geen antwoorden op de vragen die we hem stelden en ook hij werd geplaagd door de neiging om oneliners in het Engels en geanimeerde gesprekken in het Spaans te leveren. Terwijl we in een krappe busje reden, zagen we een paar muren/deuropeningen van gebouwen, terwijl de gids de informatie gaf dat die en die hier woonden. We werden vervolgens naar het Frida Kahlo Museum gebracht waar we werden gevraagd om naar de iconische blauwe muren te kijken en werden uitgenodigd om foto's te maken. Dat is alles. We kregen te horen dat er niet veel binnen was. . . . . . Echt? ? ? Ik voelde me een perfecte dwaas die terugliep nadat ik een paar blauwe muren had gezien. Dat gebouw is geen iconisch Guggenheim of Louvre. Het heeft geen zin om daarheen te gaan als je niet naar binnen kunt kijken. We werden teruggelopen naar de straat Johannes de Doper kathedraal (wat geweldig was) en toen vertrokken we naar Xochimilco nadat we een tijdje voor het Olympisch stadion hadden geparkeerd (uitstappen niet toegestaan). Willekeurige gebouwen werden aangewezen terwijl we voorbij zoeven, de correlatie tussen het genoemde gebouw, Engels en Spaans commentaar was al lang verloren gegaan. Uiteindelijk werden we naar Xochimilco gebracht, wat misschien wel de grootste toeristenval ooit is. De plaats stond vol met boten, het leek meer op een verkeersopstopping in de spits op een ondergelopen LA-snelweg: de boot had slechts 15 minuten nodig om uit zijn ligplaats te trekken en kwam toen tot stilstand omdat we sterk werden aangemoedigd om lunch te kopen bij de gids vriend. Onnodig te zeggen dat de lunch geprijsd was voor toeristen en van zeer slechte kwaliteit. Dat kostte ons nog eens 30 minuten en toen hobbelden we ongeveer 200 meter voor 15 minuten voordat we teruggingen! ! Ik heb geen mooie drijvende markt gezien, hoewel er een aantal boten waren die toeristische kitsch verkochten. Zelfs de gids merkte op dat we de schippers een fooi konden geven voor "deze rotzooi" of dat hoeven we niet! ! Nadat we van boord waren gegaan, moesten we wachten op wat een eeuwigheid leek, in de brandende zon, toen de gids wat roddels met een van zijn vrienden inhaalde. Ik was zo blij om terug te gaan naar het hotel Kortom, volg mijn advies op en mis de tour. Doe de reis naar Teotihuacan met kortere tours. Verken de stad op eigen gelegenheid of zoek een andere tour. Deze was belachelijk! !

Los guías fueron muy amables y se notó la experticia de cada uno de ellos en los temas históricos que envuelven los lugares que visitamos, abordando con claridad cada inquietud que fue consultada.