Duur en niet kosteneffectief. De slechtere wijnen in Argentinië, de muzikanten zijn geweldig, de dansers ook geweldig, maar ik voelde me bestolen met de vergoeding per persoon, plus op het einde, ze rekenden ons voor de whisky, die niet was inbegrepen, en niemand vertelde ons over.
Dus, mijn conclusies: Goede tango, slechte service, met ontzagwekkende wijnen. Inderdaad een misbruik voor toeristen. Nooit meer teruggaan en nooit meer aanbevelen aan iemand
Na de conferentie hebben we hier gegeten bij de Gala Tango. Ik koos voor runderwang, wat erg goed was! Het was zacht, bijna als een lengua estofado! Tot nu toe heb ik erg genoten van dit diner omdat het gepaard ging met een goed voorgerecht van vlees-empanada en een dessert van crêpe met dulce de leche en cappuccino. Mijn vriend had een geroosterd varkensvlees waarvan hij beweerde dat het ook erg goed was. Het beste van alles was de show! Het was inderdaad een mix van culturele dans - tango, liedjes (Droge schreeuw voor mij Argentinië in het Spaans) en muziek zoals El Condor Pasa!
Hun versie werd uitstekend begeleid door een ukelele met 10 snaren (charango). De gaucho kon goed drummen en spelen met de boleadora's
Kortom een hele leuke avond!
This evening, my friend and I decided to dive into the world of Argentine tango, opting for the Gala Tango show in Buenos Aires at $120 per person, drinks included. The exterior of the building, reminiscent of something between a luxurious hotel and a legendary historical restaurant, raised our expectations. However, as soon as we crossed the threshold, it became clear that the facade was deceptive.
The first thing that caught our eye was the steep staircase, trying hard to appear luxurious. The stage, adorned with musicians in white suits and a white piano, promised an unforgettable spectacle. Yet, the audience gathered here was purely touristy, without any dress code, resembling a gathering of random people from all corners of the world, with a majority from China. It was impossible to find among the spectators anyone who truly appreciated tango.
The stage lighting, seemingly intended as a dramatic element, only highlighted the absurd wigs of the singer and underscored the overall clumsiness of the production. The singer’s performance, especially her failed attempt to entertain the audience with a satirical dance, provoked laughter, but not in the intended way. The male vocal performance also left the impression of a parody of art.
The dance numbers, performed by three couples, would have been more fitting for a village festival than a serious tango show. The abrupt transition to a guitar solo, resembling flamenco, only added to the questions – we came for tango, not this. The atmosphere turned into a farce when a child, wailing throughout the program, appeared in the hall, and a couple, for some reason, devoured steaks during the performance, although dinner was supposed to end before the show started.
The evening’s climax came when we were almost threateningly offered to leave tips for the staff and artists, after which we left the hall, not hiding our disappointment. This evening at Gala Tango left us feeling trapped in a tourist gimmick, far from the true art of tango. Clearly, the place has the potential to become iconic, but without quality artistic management and respect for the genre, it’s merely a waste of time and money.