Privétaxirondleiding Stad Oost en West Geschiedenis en architectuur 2-3 uur
2
uur
Mobiel ticket
Gratis annuleren
Tickets vanaf € 93.15
323012
1
4
1
Reserveer je plek
You can select up to 4 travellers in total
0
Volwassene (17 - 100)
Minimum: 1, Maximum: 4+
-
0
Jeugd (12 - 16)
Maximum: 3+
-
0
Kind (7 - 11)
Maximum: 3+
-
0
Baby (0 - 6)
Maximum: 2+
-
* Deze tour vereist ten minste een van de volgende per boeking: volwassene, senior
In tegenstelling tot busreizen heb je met een individuele sightseeingtaxitour de mogelijkheid om bijna overal te stoppen - of het nu voor een fotoshoot is, of het nu voor een snack of pauze is, of het nu voor een kopje koffie is. Of voor een langere rondleiding om een object van dichterbij te bekijken of te laten uitleggen (bijvoorbeeld Berliner Dom, Hackesche Höfe, Brandenburger Tor, Gendarmenmarkt, Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche, KaDeWe). Afhankelijk van uw interesses en voorkeuren! En in tegenstelling tot een rondleiding zie je niet zomaar een klein stukje van onze stad, City East, het voormalige centrum en City West, het voormalige West-Berlijn! Combineer dus het beste van wandel- en bustours in een Auto City Tour, zoals ik dat altijd privé doe met vrienden en familie. En geniet van de luxe dat u persoonlijk wordt opgehaald bij uw accommodatie in de S-Bahn-ring. En dat allemaal in een echte Berlijnse luxe taxi SUV!
Toon meer
- Privé-vervoer
- Wifi aan boord
- Zowel de taxirit volgens het tarief (7% BTW) als de stadstour (19% BTW) zijn inbegrepen.
- Parkeertoeslagen
- Voertuig met airco
- Ophaalservice vanaf uw gewenste locatie (hotel, appartement...) in de stad
- Lunch
- kaartjes
- Fooi
- Ophaalservice vanaf de BER-luchthaven of buiten de S-Bahn-ring alleen tegen een toeslag (tarief Berlijnse taxi)
Vertrekpunt
Ophalen van reizigers wordt aangeboden
Ophalen binnen de S-Bahn-ring is inbegrepen
Houd rekening met meer tijd als u buiten het stadscentrum of vanaf de luchthavens vertrekt
en is alleen tegen meerprijs leverbaar (zie opties). Of aanvraag per e-mail.
Kom na mijn SMS/WhatsApp even naar buiten
- Luchthaven Berlijn Brandenburg, Willy-Brandt-Platz, 12529 Schönefeld, Duitsland
- Steinmetzstraße 1, 10783 Berlin, Germany
- Breitscheidplatz, Berlijn, Duitsland
Niet zo veel mensen kunnen zich deze naam herinneren, het gaat terug op een SPD-politicus die erg toegewijd was aan arbeiders. Veel bekender is de Kaiser-Wilhelm-Gedächtniskirche, die we later weer vanaf de andere kant zullen zien. Velen geloven dat de naam verwijst naar de herinnering aan de oorlog, maar wat wordt bedoeld is Wilhelm I, voor wie zijn kleinzoon en zijn familie Hohenzollern een monument hebben opgericht. Daarom lijken alle gezichten van de Heilige Familie en de discipelen bij de ingang van het bewaarde portaal enigszins op de Pruisische koningen en keizers. Oorspronkelijk was het plan om de door oorlog verscheurde plek volledig te zuiveren, inclusief de overblijfselen van de kerk. Hier was weerstand tegen, dus in ieder geval de toren en het westportaal bleven bewaard. De kerktoren en de eigenlijke kerkzaal zijn aan de buitenkant gebouwd in een moderne stijl naar een ontwerp van Egon Eiermann. Naar verluidt lipstick en poeder compact genoemd door de Berlijners. - Zoo Berlin, Berlijn, Duitsland
Deze dierentuin is niet alleen een van de oudste in Duitsland, maar heeft ook de grootste populatie aan dieren en soorten (ongeveer 16.000 dieren van 1.600 verschillende soorten). De stichting gaat terug op koning Friedrich Wilhelm IV, die niet veel kon doen met de dierenpopulatie op het Pfaueninsel van zijn voorgangers (van pauwen tot beren tot andere zeldzame dieren). Dus liet hij de dieren naar Berlijn verplaatsen en offerde hij een deel van zijn privé-jachtterrein, de dierentuin, op. De gebouwen zijn ook opgetrokken in de manier en stijl van de respectievelijke landen van herkomst van de dieren, wat ondanks de oorlogsschade nog steeds mooi is om naar te kijken. Berlijn heeft natuurlijk ook een tweede dierentuin, maar dat is vanwege de opdeling van de stad de dierentuin rond Schloss Friedrichsfelde. Tegenwoordig horen beide bij elkaar. Van buitenaf zijn vooral de grote olifantenpoort met daarachter het apenverblijf en de leeuwenpoort bij het Zoo-station opvallend. - Theater des Westens, Berlijn, Duitsland
Het ziet er van buiten wat raar uit, een beetje over alles gegoten in de banketbakkersstijl en is ook niet zo oud: het theater van het westen. Zo genoemd omdat het werd gebouwd in wat toen het nieuwe westen van Berlijn was (en pas later, om zo te zeggen, toevallig in West-Berlijn was). Begin 20e eeuw was het trendy om uit het veel te dichtbebouwde stadscentrum (genaamd Mitte) met al zijn marsen en optochten naar het groene westen te verhuizen, waar nog ruimte was voor grote villa's met tuinen. Het theater, tegenwoordig in gebruik als muziektheater, doet denken aan deze pracht en bevat zelfs een keizerlijke doos binnenin. - Uhlandstraße, 10 Berlin, Germany
Hier nemen we een pan over van Kantstrasse (die in zijn langere loop verandert in een interessante Chinese wijk, teruggaat naar de studenten uit het keizerlijke tijdperk aan de Technische Universiteit) naar de beroemde Kurfürstendamm, in Berlijn liefdevol ironisch voor de Ku'damm afgekort. - Kurfürstendamm, Berlijn, Duitsland
Hier krijgen we een kleine impressie van de westelijke prachtboulevard. In werkelijkheid is het veel langer, bijna 5 km naar Halensee. Opgericht naar het model van de Champs Élysées in Parijs, waar Bismarck grote indruk op had gemaakt na de Duitse overwinning op Frankrijk (zelfs de kandelaars herinneren eraan). Alleen vandaag de dag wordt het niet langer versierd door prachtige villa's, zelfs niet door uitgaansbars, cafés en vele bioscopen, zoals in de tijd van George Grosz en Erich Kästner, maar is het veranderd in een winkelstraat met chique boetieks (verder naar het westen, van Versace over Bulgari en Dolce Gabbana zijn hier te vinden) en moderne flagshipstores zoals hier van Apple en Tesla. Als gevolg hiervan is de chique boulevard nu 's nachts eenzaam en verlaten. - Breitscheidplatz, 10789 Berlin, Germany
Hier weer de Gedächtniskirche, dit keer van de andere kant. Ook het nieuwe gebouw is een bezoek waard, niet alleen verschijnt alles in een mysterieus blauw licht door de vele duizenden speciaal in Frankrijk gemaakte glasstenen. Het is ook verrassend stil van binnen, gezien het lawaai van deze erg drukke plek. Dit komt door de speciale constructie van een dubbele wand met daartussen 2 m geluidsisolerende lucht. Helaas is de betonnen constructie erg kwetsbaar omdat deze kwetsbaar is en wordt blootgesteld aan alle verkeersemissies. Daarom is een van de gebouwen zelden zonder steigers. Direct daarachter de toren van het Europees Centrum, samen met de laagbouw, is het het oudste winkelcentrum van Berlijn, recent 50 jaar oud. Oorspronkelijk zelfs met een ijsbaan in het midden, maar dat werd later opgeofferd om de ruimte te optimaliseren. Berlijn is nu de landelijke hoofdstad van winkelcentra: we hebben er al meer dan 70 en er zitten er nog meer in de pijplijn. - Kaufhaus des Westens (KaDeWe), Berlijn, Duitsland
Na Breitscheidplatz bereiken we de Tauentzien, genoemd naar een generaal uit de strijd tegen Napoleon, net als alle andere straten rechtdoor. Door velen gezien als een voortzetting of het begin van de Ku'damm; Uit een opwelling van de geschiedenis mist Ku'damm eigenlijk 9 huisnummers. Ook geflankeerd door veel winkels, maar vooral die met betaalbare prijzen. Afgezien van het luxe warenhuis aan het einde van de straat, de KaDeWe, met zijn 60.000 m² grootste warenhuis in continentaal Europa. Er is daar alle denkbare luxe, vooral op de gastronomische verdieping, van champagne drinken tot oesters eten, de beste soorten chocolade en nog meer soorten brood en kaas, alles wat je hartje begeert, wordt daar aangeboden. Door sommigen nog steeds gedenigreerd als "Fressetage" ... Zeker bezoeken!
15 minuten - U Wittenbergplatz, 10789 Berlin, Germany
Het was ooit de mooiste plek, tenminste in West-Berlijn. Gezien de nogal onbeduidende gebouwen uit de jaren vijftig is er niet veel meer over, maar in het midden valt het metrostation nog steeds op, bekroond door een werkelijk prachtig gebouw. Hier kruisen verschillende lijnen, zodat in het begin van de 20e eeuw besloten werd om ze te verbinden met een gemeenschappelijk treinstation. Desalniettemin kan de Berlijnse metro de vergelijking met die van Moskou natuurlijk niet verdragen, hij is bijvoorbeeld echt oud (niet zo oud als de Londenaar, maar ongeveer zoals die uit Parijs). En komend van Nollendorfplatz verdwijnt de voormalige arbeidersspoorlijn hier ondergronds. De voorheen onafhankelijke en zeer welvarende stad Charlottenburg wilde dit zichzelf niet aandoen dat er een stinkende trein (toen nog) langs de prachtige villa's snoof, we zullen straks zien hoe hij weer omhoog gaat richting Nollendorfplatz (en dat was Schöneberg of Berlijn) kreeg. - Lützowplatz (Berlin), 10785 Berlin, Duitsland
De Urania is eigenlijk een vereniging die eind 19e eeuw de wetenschap duidelijk wilde maken aan een groot publiek. We voelen ons nog steeds verplicht tot deze taak met diapresentaties, paneldiscussies, enz. Daarvoor een vreemde boog, die naar de hemel streeft, vertegenwoordigt het een zekere graad (van een cirkel), een geschenk van Frankrijk voor de 750ste verjaardag van Berlijn (en Frankrijk was een bezettingsmacht in 2 districten). Het voormalige grootste hotel van West-Berlijn ligt aan de Lützowplatz, daarom heet het gewoon Berlijn. En in het midden? De grote leegte, de extra brede groene strook herinnert ons eraan dat Berlijn ooit een autovriendelijke stad zou moeten worden. Met verhoogde routes voor doorgaand verkeer. Zoals vandaag in Bangkok of Mexico-Stad. En gelukkig niet hier ... - Tiergarten, Berlijn, Duitsland
Vroeger een electoraal jachtgebied, en omdat er ook een hek omheen stond zodat de dieren niet weg konden rennen (en omgekeerd konden de boeren uit de omliggende dorpen er niet op jagen), kreeg het al snel zijn naam: de dierentuin. Maar Friedrich II, later de Grote genoemd, hield niet van de jacht, verbood het hek en stond de Berlijners voor het eerst toe het privé-koninklijke jachtterrein te betreden. In overeenstemming met zijn tijd liet hij een deel ervan herontwerpen tot een barokke tuin. Latere koningen gaven de voorkeur aan de Engelse landschapstuin, en dit is waar de Pruisische architect en tuinman Peter Lenné uitblonk. Hij liet de Schafgraben uitbreiden tot het Landwehr-kanaal, waardoor het moerassige deel van de dierentuin droog werd gelegd en landschappen, meren en zichtlijnen ontstonden. Dat is eigenlijk zo gebleven tot op de dag van vandaag, alleen de Tweede Wereldoorlog had een verwoestend effect. Al snel stonden er bijna geen bomen meer overeind en werden er aardappelen verbouwd voor de Reichstag. Maar toen kwam de herbebossing met geallieerde hulp. - Victory Column (Siegessaule), Berlijn, Duitsland
Oorspronkelijk gebouwd voor de Reichstag, was het een stuk korter, onze overwinningskolom. Het bevatte slechts 3 trommels, daarop vergulde, buitgemaakte kanonnen van de tegenstanders: Denen, Oostenrijkers en Fransen in de zogenaamde Duitse Eenheidsoorlogen, aan het einde waarvan het Duitse Rijk werd uitgeroepen in het Paleis van Versailles. Geen wonder dat met name de Fransen boos waren en het ding na de oorlog wilden laten opblazen. Maar de Britten weigerden, ze zat in hun bezettingssector. En ze hadden ook het bos eromheen herbebost. De Victory Column werd hierheen verscheept door Hitler, die het verstoorde tijdens het bouwen van zijn gigantische volkshal tussen de Reichstag en het huidige centraal station. Toen voegde hij er nog een trommel aan toe voor de volgende overwinning - maar zoals we weten, godzijdank liep dat anders uit. - Bellevue Palace, Berlijn, Duitsland
Tegenwoordig is de zetel van de bondspresident het kleine kasteel gebouwd voor de jongste broer Friedrich II: August Ferdinand. En omdat het van daaruit een prachtig uitzicht had op het veel grotere paleis Charlottenburg (en soms de zetel van pater II), was zijn naam verdwenen. Dat beeld is allang verdwenen, na de oorlog was het behoorlijk gehavend en enigszins voorbereid op de tijdelijke aanwezigheid van de West-Duitse bondspresidenten in Berlijn. Wat altijd leidde tot protesten vanuit Oost-Berlijn, beschouwden ze West-Berlijn als een neutraal blok tussen de twee Duitse staten. Hoewel ze zelf een president hadden in Paleis Schönhausen (Otto Grotewohl). Maar alleen Roman Herzog, de eerste bondspresident na de hereniging, woonde echt in het kasteel, maar vond het nogal klein, koud en onpraktisch. Dus het werd weer volledig herbouwd als de enige officiële zetel van Berlijn - naast de Villa Hammerschmidt in Bonn. - Haus der Kulturen der Welt, Berlijn, Duitsland
De voormalige congreszaal was een geschenk van de Amerikanen aan Berlijners, de facto West-Berlijners in de jaren vijftig. En het spectaculaire ontwerp met het gebogen dak leidde al snel tot de bijnaam "Zwangere Oester". Overigens een van de weinige die in Berlijn daadwerkelijk in gebruik is (er zijn nu enkele congreszalen). Maar het gebouw was zijn tijd waarschijnlijk zo ver vooruit dat de statica er niet tegen bestand was, het dak stortte in 1980 in en begroef zelfs een journalist onder zichzelf. Maar de drachtige oester werd trouw aan het origineel herbouwd en functioneert sindsdien als het "Huis van Wereldculturen". Vooral niet-Europese artiesten hebben hier een locatie, vaak gecombineerd met gezellige concerten op het dakterras aan de Spree op zomeravonden. Af en toe werden hier ook de Teddy Awards van de Berlinale uitgereikt. Ondertussen vonden er congressen plaats in het "nieuwe" ICC bij de radiotoren, maar dat was 1979, en dat wacht al lang op een verbouwing. - Deutscher Bundestag, Berlijn, Duitsland
Prachtig wilhelminiaans gebouw, ook al wordt het erdoor bekritiseerd als chatroom of apenhuis. Daarom ook buiten en weg van de stad gebouwd. Historisch gezien waardevol, tenslotte plaatsten de soldaten van het Rode Leger hun vlag op het gebouw als een symbool van de overwinning. Zelfs als de beroemde foto ervan alleen wordt gereproduceerd. Daarna werd het decennialang grotendeels genegeerd in het zogenaamde vrije West-Berlijn - op slechts 5 meter van de muur, mocht het niet worden gebruikt voor officiële Bondsdag-sessies. Als dat het geval was, volgde bij de verkiezing van bijvoorbeeld de bondspresident onmiddellijk een berisping uit Oost-Berlijn. Volledig gestript in de jaren negentig en volledig opnieuw ontworpen voor de herenigde Bondsdag met nu meer dan 700 leden. En niet te vergeten de iconografische inpakactie van kunstenaar Christo. De koepel van de Reichstag, op nieuw glas gezet nadat de architect op dit punt pas een soort tankstationdak had gepland, stelt nu het nieuwe Berlijn voor. - Paul-Löbe-Haus, Berlijn, Duitsland
Dit gebouw is de zogenaamde motor van het parlement; alle parlementaire werkzaamheden vinden hier plaats. In het Parlement worden alleen de slotspeeches gehouden; de eigenlijke discussie en stemming vindt plaats in de commissies. In elke bult in het meer dan 200 meter lange gebouw op drie verdiepingen is daar ruimte voor. En als glazen parlement kun je het zelfs van buitenaf zien. Alleen de EU en de geheime commissies zitten in de grootste rotonde tegenover de Spree boven de twee restaurants - en zijn van buitenaf niet te zien. - Bundeskanzleramt der Bundesregierung, Berlijn, Duitsland
Kolossaal gebouw, met een hoogte van 36 m, tien verdiepingen en in totaal 500 kantoorruimten voor ruim 300 medewerkers, niet bepaald klein. Het Witte Huis zou acht keer passen. De enige grotere zijn paleizen voor presidenten. De bondskanselier heeft haar kantoor in de linkerbovenhoek. In de rotonde hierboven is een officieel appartement voor haar, dat ze niet gebruikt. Zoals je weet, woont ze tegenover het Museumeiland. Het officiële appartement is ook nogal onpraktisch, met badkamer en slaapkamer aan de overkant van de straat met ongeveer 200 m² bruikbare ruimte. - Pressehaus/0103, Schiffbauerdamm 40, 10117 Berlin, Germany
Een modern gebouw, met een opvallend groot reuzenraam in het midden. Hierachter wordt de overheid één of twee keer per week ondervraagd door geaccrediteerde journalisten uit de hoofdstad. Ze zitten dan voor een blauwe muur, wat ook hier goed terug te zien is in de gevel. - Berlin Central Station, Hauptbahnhof, Europaplatz 1, 10557 Berlin, Germany
Grootste oversteekstation van Europa, dat zegt en vertelt de spoorweg zelf over 300.000 passagiers die hier dagelijks van trein wisselen. Nou, dat is moeilijk te controleren. Maar in feite is het treinstation al enorm groot in zijn afmetingen, met 8 ondergrondse sporen en evenveel bovengronds. Tussen enorme hallen, in totaal 5 verdiepingen, en heel veel winkels. En zodat ze genoeg bezoekers kregen, werd het voormalige belangrijkste treinstation in West-Berlijn, namelijk de Bahnhof Zoo, gedegradeerd tot een regionaal treinstation zonder tussenstop voor de ICE. Tot afgrijzen van de Charlottenburg enz., Die nu een andere reis had, voelde het als nergens. Omdat het nieuwe centraal station (Berlijn heeft er nooit een gehad, alleen eindstations in alle richtingen) alleen op de Stadtbahn lag (die ooit werd gebouwd om de meeste treinstations van Berlijn met elkaar te verbinden). De metro kreeg alleen een stomp tot aan de Brandenburger Tor (hij wordt verlengd), en er wordt nog steeds ondergronds gegraven bij de S-Bahn. - Humboldthafenbrücke, 10117 Berlin, Germany
Hier passeren we weer de oost-westgrens. In de haven, die toen al een verboden gebied was, vielen de eerste doden na de bouw van de muur. Günter Litfin werd achteruit geschoten terwijl hij door de haven probeerde te zwemmen. Zijn broer rouwde tot een paar jaar geleden om hem - in een van de laatst overgebleven wachttorens op het Invalidenfriedhof. - Invalidenstraße, 10 Berlin, Germany
Tegenwoordig zijn belangrijke ministeries - voor economie en verkeer - hier opgesteld in belangrijke gebouwen met een bewogen geschiedenis. Het Palais am Invalidenpark - voorheen voor oorlogsslachtoffers die hier werden opgenomen - werd in de DDR-tijd ook gebruikt voor een executierechtbank, waar doodvonnissen werden uitgesproken. Lange tijd was het ook een militair hospitaal. Op weg naar het Ministerie van Transport - daar heeft altijd al jaren een Beierse minister gewoond - zien we links een stuk verzonken muur. Dit is kunst - want het was er helemaal niet, maar achter ons ter hoogte van de brug. Aan de rechterkant zien we al veel van de oude kliniekgebouwen van de Charité, het grootste universitaire ziekenhuis van Europa. Op de voorgrond bevindt zich het medisch-historisch museum, vlakbij bevindt zich een "anatomisch theater" uit de baroktijd, waarin dieren al vóór geneeskundestudenten als objectlessen werden ontleed. - Monument van de Berlijnse Muur, Berlijn, Duitsland
Lange tijd was het weg van de toeristenstroom, het officiële monument van de stad Berlijn aan de muur. Iedereen stroomde naar Checkpoint Charly, maar er is maar één particulier museum gewijd aan de ontsnappingspogingen. Tegenwoordig is het anders, maar waarom is er gekozen voor dit gedeelte aan de Bernauer Strasse op de grens met Wedding? Er zijn hier veel spectaculaire ontsnappingspogingen geweest - met tunnels. Omdat het ook hier bij Prenzlauer Berg kon (anders zou je in Berlijn al op ongeveer 1 meter diepte drinken). Bovendien was er een origineel stuk van de Berlijnse Muur, bewaard op initiatief van de pastoor van de parochie, dat hier door de muur was doorgesneden en waarvan de historische kerk eind jaren tachtig werd opgeblazen. Dit werd omlijst door metalen spiegelvlakken, in de verwachting dat de stad binnenkort het braakliggende land op de death strip zou sluiten. Maar ook hier: fout, je kunt de strook door de stad nog duidelijk zien, nu ook beschermd.
10 minuten - U Rosenthaler Platz, 10119 Berlin, Germany
Dit is nu een hotspot geworden - niet alleen voor toeristen die hier overal hotels en hostels vinden. Er is ook - in tegenstelling tot veel andere plaatsen in het voormalige Oosten - doordeweeks de hele nacht warm eten, en niet alleen als tussendoortje. Bars en uitgaansgelegenheden zijn ook overal in de buurt, ook al zijn het niet de grote clubs (ze zijn nu bijna allemaal aan het water, d.w.z. vlakbij de Spree), maar er zijn kleine, hippe winkels hier in Torstrasse. Dat wordt trouwens zo genoemd omdat het een soort stadsgrenzenweg was (onderdeel van een ring), waar tot in de 19e eeuw de 17 stadspoorten op bruiloften stonden. Joden mochten ook binnenkomen via de Rosenthaler Tor, evenals via de Hallesche Tor aan de zuidkant van de stad in die tijd. Meteen achter deze poort komen we bij de zogenaamde Spandauer Vorstadt, waardoor veel joden zich daar vestigden. - Die Hackeschen Hoefe, Berlijn, Duitsland
Tegenwoordig zijn ze als een kern van dit gebied, dat vooral populair is bij toeristen. Vervallen in de DDR-tijd en gedeeltelijk gebruikt als pakhuis, was dit binnenplaatsensemble het eerste dat werd gerestaureerd na de val van de muur en schittert in zijn oude Art Nouveau-charme. De binnenplaatsen zijn in 1908 gebouwd als een soort vitrine-binnenplaats. Hier moesten leven en werk voorbeeldig vermengen, boden kleine fabriekjes, drukkerijen en werkplaatsen werk aan, en de atria waren groot genoeg en groen genoeg om ook op de bovenste verdiepingen te kunnen wonen. Dit alles is vandaag weer in zijn oorspronkelijke pracht te bewonderen, al zijn de ateliers vervangen door winkels met geselecteerde, deels zelfgemaakte goederen. KPM (Königliche Porzellan Manufaktur) stelt hier ook zijn porselein tentoon, en op dezelfde binnenplaats vind je ook de producten van de beroemde Oost-Berlijnse Ampelmännchen.
10 minuten - Stiftung Neue Synagoge Berlin - Centrum Judaicum, Berlijn, Duitsland
Hier zien we rechts een no-stop verbod, bolders en ook politieagenten met machinepistolen in hun armen. Een zeker teken van een Joodse voorziening in Berlijn, want niet voor niets worden ze dag en nacht bewaakt. In de gevel zie je Moorse stijlelementen, het geheel wordt bekroond door een gouden koepel. Helaas werd de kerk zelf, die plaats bood aan wel 3000 gelovigen, tijdens de oorlog verwoest. Het voorgebouw, een soort toegangspoort, werd in de oosterse tijd in ieder geval begonnen met herbouwen. Daarin vandaag een bezienswaardige tentoonstelling over het joodse leven in Berlijn. Maar wees voorzichtig, de beveiligingsmaatregelen bij de ingang zijn vergelijkbaar met die op de luchthaven. De synagoge werd gebouwd ter vervanging van een oudere synagoge in de buurt, in een tijd waarin Pruisen joden gelijke burgerrechten bood en mensen met trots hun eigen cultuur wilden presenteren. Zelfs de ijzeren bondskanselier Bismarck verscheen voor de inauguratie in 1866. - Friedrichstraße, Berlijn, Duitsland
Een van de beroemdste en langste straten door de stad Berlijn: Friedrichstrasse. Vanaf hier loopt het in een rechte lijn zuidwaarts naar Kreuzberg, waar het eindigt op de huidige Mehringplatz - en dus bij Hallescher Tor. Het heeft heel verschillende secties, hier is het ietwat groezelige noordelijke uiteinde, dat momenteel wordt opgeknapt. De Tacheles, die eigenlijk aan de Oranienburger Straße staat, strekt zich hier uit, omdat het oorspronkelijk een winkelgalerij was voordat warenhuizen in de mode kwamen. Tegenwoordig is het andersom. Hier wordt een kleine nieuwe wijk gecreëerd op een gebied dat enkele dorpen zou kunnen bevatten. - Friedrichstadt-Palast, Berlijn, Duitsland
West-Berlijners noemen het spottend Revueplatte, aangezien het voor veel vertier zorgt sinds het werd gebouwd, en dat wanneer het huis vaak uitverkocht is. Ook aan de grote eigen producties wordt veel aandacht besteed. En mensen maken graag reclame voor de langste etappe ter wereld (ook al is die niet zo diep als die in Las Vegas), er zit immers ook een uitschuifbaar zwembad of een roterend ijsoppervlak in. Zoveel is in ieder geval zeker, twee benen van 80 revuedansers passen mooi naast elkaar. - Berlin Friedrichstraße Station, Berlijn, Duitsland
Dit station was het enige vanwaar er in de tijd van de Muur een doorreis was van Oost- naar West-Berlijn, bijvoorbeeld ook voor de Paris-Moscow Express destijds. Of ook voor het vertrek van Oost-Berlijners, maar dan zonder retourticket. Daarom werd dit station ook gebruikt voor avontuurlijke vluchtpogingen, die echter niet altijd succesvol waren. Anders werd het hele station doorkruist door barrières en douanecontroleposten, met Stasi-observatiegangen in het midden - als je hierin en meer geïnteresseerd bent, vind je het origineel naast de deur in het zogenaamde Tranenpaleis. Dit werd zo genoemd omdat de Oost-Berlijners daar afscheid moesten nemen van hun familieleden, en vaak schijnbaar voor altijd. - Unter den Linden, Berlijn, Duitsland
Deze prachtige boulevard was de eerste in zijn soort in Berlijn. Eigenlijk ontworpen als een rustig ruiterpad, leidde het van het Berlijnse paleis naar het westen, door de Brandenburger Tor naar het jachtgebied, de huidige dierentuin. Deze waren ook persoonlijk en exclusief voorbehouden aan de kiezer. Toen de stad zich naar het westen uitbreidde - de kern was het eiland in de Spree en de oostkant, waar nu het Nikolaiviertel is - werd de Jagdweg uitgebreid tot een flinke boulevard. Als het ging om de vraag hoe het moest worden geplant, was er geen overeenstemming tussen notenbomen en lindebomen. Zoals je vandaag kunt zien, heersten de lindebomen, anders heette de straat vandaag Unter den Nüssen ... Oorspronkelijk omzoomd met aristocratische paleizen, tegenwoordig zijn er belangrijke en prominente gebouwen van de Staatsbibliotheek tot de Humboldt Universiteit en de Staatsopera. Alleen de overige cafés op de middenberm zijn gezellig. - Brandenburger Tor, Berlijn, Duitsland
Het is eigenlijk op Pariser Platz, althans vanaf de andere kant. Als de stad Berlijn een appartement was, zou dit de zogenaamde salon zijn. Oftewel de kamer waar gasten ze graag meenemen om de mooiste kanten van de stad te laten zien. Maar waarom zoveel, de omliggende gebouwen werden verwoest door oorlog en sloop in de latere decennia, het enige dat overbleef was de Brandenburger Tor. Het was ongeveer net zo geïsoleerd als de Arc de Triomphe in Parijs. Maar zo was het niet gepland. Er was geen manier om van beide kanten bij de poort te komen, er stond een zeer dikke muur vanuit het westen, en de Oost-Berlijners waren van het oosten gescheiden door een hek. Het resterende deel van Hotel Adlon werd uiteindelijk opgeblazen. Na de val van de Muur werd besloten om alles hier weer op te bouwen, maar dan in stijl gemoderniseerd, alleen in kubusvorm als voorheen. Nu zijn het Liebermannhaus, de Academie voor de Kunsten, de Franse en Amerikaanse ambassades hier weer samengekomen.
5 minuten - Russische Botschaft, Berlijn, Duitsland
Na de oorlog liet de Sovjet-Unie hier de grootste buitenlandse vertegenwoordiging van Europa bouwen. De grootte ervan moest documenteren wie de leiding had hier in het centrum van Berlijn, in die tijd lagen de Amerikaanse, Britse en Franse ambassades op Pariser Platz allemaal in puin. In tegenstelling tot de statuten van von den Linden, volgens welke alle gebouwen gelijk met de straat moesten worden uitgelijnd, stond dit type paleis zichzelf een binnenplaats toe. Het moest Stalin in alles behagen - maar het is helaas niet bekend of hij er ooit een voet in heeft gezet, laat staan dat hij daar de nacht heeft doorgebracht. Er zou in ieder geval niets ontbreken, zelfs voor de aangrenzende school is er sowieso een zwembad en balzalen en ga zo maar door. Maar Stalin was ook zijn hele leven paranoïde. Tot op de dag van vandaag gebruikt voor de opvolgerstaten van de USSR genaamd GUS. - Gendarmenmarkt, Berlijn, Duitsland
Duitse en Franse kathedraal, theater, concertzaal, dit plein wordt door velen terecht omschreven als het mooiste plein van Berlijn. De huidige concertzaal (voorheen gebouwd als theater) wordt mooi omlijst door de twee zogenaamde koepels. Namelijk de Duitse en de Franse kathedraal. Het zijn echter geen bisschopszetels of kathedralen, maar eenvoudige kerkgebouwen die Frederik II had verfraaid met een kathedraalachtige toren, zogenaamd volgens zijn eigen ontwerp. De linkerkerk, de Duitse kathedraal, wordt niet meer als zodanig gebruikt, maar bevat een museum voor de parlementaire geschiedenis van Duitsland. Degene rechts, de Franse kathedraal, wordt nog steeds gebruikt door een gereformeerde gemeente die op zondag diensten in het Frans houdt. Daarachter een klein hugenotenmuseum, want het waren deze vluchtelingen die hier hun kerk mochten bouwen. Ze hoefden alleen maar verder buiten te wonen in Moabit. Herbouwd in DDR-tijden.
5 minuten - Bebelplatz, Berlijn, Duitsland
De zogenaamde commode (Royal Court Library), St. Hedwig Cathedral, State Opera, Humboldt University vormen samen het Forum Fridericianum. In de huidige Hotel Club de Rome, de SPD en de KPD werden met geweld verenigd. Daarom kan de naam August Bebel, de oprichter van de SPD, ook passen. Anders heette het plein vroeger gewoon Opernplatz, wat ook beter zou passen. In het midden van het plein loop je er gemakkelijk overheen, tenzij er een menigte mensen is, een glazen raam in de vloer dat naar een lege bibliotheek wijst. Hier werden op 10 mei 1933 alle boeken die vanuit nazi-oogpunt ongeschikt waren, verbrand. Met de Humboldt-universiteit er tegenover vormt het plein een mooi plein, zoals de Berliner zegt. Omdat dit gebouw ook als paleis werd gebouwd, namelijk voor de jongere broer van Friedrich II, Heinrich. Een paar jaar na zijn dood werd het gebruikt als de kern van de koninklijke Friedrich Wilhelm Universiteit, tegenwoordig de Humboldt Universiteit. - Neue Wache, Berlijn, Duitsland
Voor velen was het schouwspel onder de lindebomen vroeger: de wisseling van de wacht bij de nieuwe wacht, de Oost-Berlijnse soldaten liepen hier met ganzenstap op en neer. Dat is nu allang voorbij, maar eigenlijk huisvestte deze bewaker de kasteelwachter, in ieder geval een klein deel ervan. Vroeger een soort eeuwige vlam van binnen (eigenlijk gemaakt van glas, maar ziet er zo uit als het licht valt), tegenwoordig een pièta, een uitvergrote vorm van het beeld van Käthe Kollwitz, die rouwde om haar zoon die na slechts een paar weken stierf in de Eerste Wereldoorlog. Tegenwoordig een rouwplaats voor alle slachtoffers van oorlog en tirannie, daarom vaak staatsmanachtige kransen hier, vooral na de nationale herdenkingsdag in november. - Kronprinzenpalais, Berlijn, Duitsland
Dit gebouw en het aangrenzende Kronprinzessinnenpalais worden vaak over het hoofd gezien - als alle gigantische objecten op Unter den Linden een naam krijgen, gaan ze snel onder. In feite was hun belangrijkste doel dat wat al in de naam verborgen zit: niet alleen werden hier kroonprinsen en prinsessen geboren, maar ze groeiden hier ook op en baarden ze niet zelden zelf. De twee paleizen zijn verbonden door een gang. Omdat het Kronprinzessinnenpalais zo dicht bij de Staatsopera ligt, werd het vaak gebruikt als operacafé en wordt het momenteel gebruikt als tentoonstellingsruimte. Het Kronprinzenpalais wordt nog steeds door de administratie gebruikt voor de wederopbouw van het Stadspaleis / Humboldt Forum. - Deutsches Historisches Museum, Berlijn, Duitsland
Het Duits Historisch Museum is gevestigd in de voormalige wapenkamer. Dit bevat traditioneel het "speelgoed" voor mannen in geval van oorlog, dwz oorlogsgereedschap. Graag ook degenen die door de vijand zijn gevangengenomen. Hierdoor ontstond hieruit een oorlogswapenmuseum, en in de DDR-tijd ook een militair historisch museum. Na de val van de muur werd besloten om hier een centraal museum over de Duitse geschiedenis op te richten, nadat op de plaats waar de kanselarij zich nu bevindt de grensverlegging al was gevallen. Toen kwam het verhaal tussendoor ... Het huis zelf werd volledig opgeknapt na de val van de Muur, en vooral de fresco's buiten en ook op de binnenplaats van het gebouw doen veel huiveren, omdat het replica's zijn van dodenmaskers van stervende krijgers. Andreas Schlueter, de bouwer van het barokke Berlijnse paleis, tekende hier als beeldhouwer. - Schloßpl. 1, 10178 Berlin, Germany
Decennia lang was hier gewoon niets, een grote parkeerplaats, soms gebruikt voor feestvreugde en hype. Het Berlijnse paleis van de Berlijnse keurvorsten, latere koningen en latere keizers, staat hier al eeuwen. Tijdens de oorlog opgebrand en niet gedoofd, was het silhouet niettemin ongebroken en werd het na de oorlog deels binnen gebruikt, bijvoorbeeld voor tentoonstellingen over hoe het na de oorlog met Berlijn moest gaan. Desalniettemin lieten de Oost-Berlijnse heren het, ondanks alle kritiek uit binnen- en buitenland, maandenlang opgeblazen omdat het een icoon van de Noord-Duitse barok vertegenwoordigde. Vóór de sloop werd het in detail gedocumenteerd met foto's, het maakt nu een exacte reconstructie van buitenaf mogelijk, de binnenplaats van Schlueter is ook tot in detail gereconstrueerd. De niet-Europese kunstcollecties en die van de Humboldt-universiteit worden toegevoegd aan het verder moderne betonnen gebouw. Geplande opening in secties als het Humboldt-forum 2020/2021 - Alexanderplatz, Berlijn, Duitsland
Iedereen heeft het vandaag over Alexanderplatz - het zou grappig zijn om over Ochsenplatz te praten, ook al was dat de oorspronkelijke naam, waarschijnlijk omdat ze hier precies hetzelfde werden verhandeld. Eigenlijk al buiten de oudste stadsmuren, was het een oostelijke uitbreiding met onder meer de Mariakerk. De oorsprong van het plein is eigenlijk te vinden waar het voorplein voor de Galleria Kaufhof zich nu bevindt. Tijdens het DDR-tijdperk wilden ze hier een socialistisch herontwerp in de zin van een Russisch prospectus: met voldoende ruimte voor al die marcherende, bij voorkeur inclusief tanks en andere soorten wapens, omringd door moderne gebouwen die op de een of andere manier stonden voor de moderniteit van het socialisme, van het Huis van Toerisme tot meer dan het huis van elektrotechniek tot het huis van de leraar. En in het midden daarvan de televisietoren, tot op de dag van vandaag de hoogste van Duitsland, als bewijs van socialistische techniek en constructie. - Rotes Rathaus, Berlijn, Duitsland
Het Rode Stadhuis wordt niet zo genoemd volgens het partijboek van de regerende burgemeester; dit heeft in Berlijn dezelfde functie als de premier in andere landen. Maar natuurlijk voor de rode bakstenen. In Oost-Berlijnse tijden zat hier ook de Oost-Berlijnse magistraat (overigens met een burgemeester, zoals gebruikelijk in heel Berlijn tot 1945) en de West-Berlijnse heerser zat in het stadhuis van Schöneberg. Gebouwd in neogotische stijl, je kunt het ook gratis bezoeken, althans enkele interessante kamers, waaronder een kamer met veel gipsen afgietsels van bekende beelden. Gebouwd in de jaren 1870, werd het natuurlijk al snel te klein en daarom werd het zogenaamde herenhuis met een torenhoge koepel er schuin achter gebouwd. Het oudste stadhuis van Berlijn stond niet ver hiervandaan op de toen zogeheten lange brug, de huidige Rathausbrücke, in het midden als verbinding tussen twee steden, namelijk Berlijn en Cölln. - Nicholas Quarter, Berlijn, Duitsland
Aanbevolen tour met Nikolaikirche, Knoblauchhaus en nog veel meer. Hier kun je het oude Berlijn ervaren, de achtergronden kloppen tenminste, want dat was precies de bedoeling van de verklaarde wederopbouw in de jaren tachtig (d.w.z. nog steeds in de DDR-tijden), terwijl er in werkelijkheid maar drie huizen waren, en alleen de muren van de Nikolaikirche zonder dak en spits. Daarnaast zouden op dit piepkleine terrein 2000 appartementen worden ondergebracht, een prestatie van de architect. We naderen van buitenaf op een hoogte die typisch is voor Berlijn en zoomen als het ware in op een steeds ouder, bijna barok Berlijn. Met het einde van de Nikolaikirche, de oudste van Berlijn, tegenwoordig een stadsmuseum. In de directe omgeving bevindt zich het originele Knoblauchhaus, ingericht in de mooiste biedermeierstijl en toont tevens kosteloos het gezinsleven van een lakenmakersfamilie. Bovendien lonken typisch Berlijnse restaurants met uitzicht op de Spree, in het midden van St. George terwijl hij de draak doodt.
10 minuten - Mühlendammbrücke, 10 Berlin, Germany
De oudste oversteekplaats in Berlijn met zicht op de sluis. Hier zijn de twee Berlins eigenlijk ontstaan bij een doorwaadbare plaats door de Spree, waar je de rivier kon oversteken. Daarom is hier met C een vissersnederzetting gevormd, genaamd Cölln. Of het nu repatrianten uit het Rijnland waren, is tot op de dag van vandaag onbekend. De handelaars woonden toen aan de oostkant, vandaar dat de kerk daar aan Sint-Nicolaas was gewijd. Aan de kant van Cölln die overeenkomt met Sankt Petri. De doorwaadbare plaats was ook lange tijd geen brug, maar de rivier werd hier eigenlijk afgedamd en het water werd omgeleid door kanalen, waarvan er veel waren. Praktisch waren er molens op de brug, aangedreven door het rivierwater, hier kon je meerwaarde krijgen voor het graan. Pas veel later, namelijk in de 19e eeuw, werd hier een kleine sluis gebouwd, die echter, gelegen in een bocht in de rivier, nogal onpraktisch was. Dus in de jaren dertig werd het geheel afgebroken ten gunste van de moderne tweekamerslot. - Leipziger Str., 10117 Berlin, Germany
Vandaag een verlaten grote strook door de stad. Dat was echter niet altijd het geval en de renovatiewerken hier, deels midden op straat, suggereren dat hier verandering in zou moeten komen. De oude straten moeten worden herbouwd, dat is ook een mantra van de wederopbouw van de verdeelde stad in de jaren 90. Omdat we enkele van de belangrijke plekken in het oude Berlijn aanraken die tegenwoordig niet meer herkenbaar zijn: Molkenmarkt, Spittelmarkt. Dan de kern van de Berlijnse zusterstad Cölln, ooit omringd door het stadhuis en de kerk. Tegenwoordig graven archeologen hier naar oude overblijfselen. In het verdere verloop was de straat omzoomd met grote warenhuizen, tegenwoordig zijn het meer de hoogbouw op het Fischerinsel. Gebouwd in de DDR-tijden, moesten ze het woningtekort en de armoede in de eenvoudige maar onbeschadigde vissershuizen verlichten. Kort voor Leipziger Platz zien we links nog de zetel van de Bondsraad, het voormalige Pruisische herenhuis, een soort bovenhuis. - Potsdamer Platz, Berlijn, Duitsland
Eigenlijk is de juiste plaats, die door de soldatenkoning in de 18e eeuw als achthoek werd aangelegd (in tegenstelling tot de Karree, de Pariser Platz en de Rondell, de huidige Mehringplatz), de Leipziger Platz, aan het einde van de straat met dezelfde naam voor de stadspoort, dat leidde naar Potsdam en werd daarom ook zo genoemd. Het inmiddels bekendere plein, de Potsdamer, lag al buiten en was en is weer grotendeels een kruispunt met veel verkeer. Terwijl hier in de jaren twintig elke dag 100.000 voertuigen voorbijreden, woedde hier het dag- en nachtleven met amusementsrestaurants en meer. Tegenwoordig staan hier de bekende gebouwen van Mercedes (toen Daimler-Chrysler) en het Sony Center, aan het begin van de markante glazen toren voor de directie van Deutsche Bahn. Nabijgelegen belangrijke hotels (zoals het Ritz Carlton) en nieuw amusement. Zo was het bedoeld, maar het wil zich niet echt ontvouwen vanuit het antwoord, zelfs de Spielbank Berlin wil vertrekken, de musical is het al. - Kulturforum, Berlijn, Duitsland
Ooit gebouwd als tegenhanger van het Museumeiland, niet als contrast; zo de planning in de jaren 50, toen men nog dacht dat de helften van de stad spoedig herenigd zouden worden. Toen werden hier echter gebouwen als de Philharmonie (met kamermuziekzaal), New State Library en New National Gallery gebouwd, die meer waren dan alleen een aanvulling op de oudere gebouwen in de oostelijke helft. Naast andere musea, zoals het kunst- en ambachtsmuseum en het museum voor muziekinstrumenten, werd de prachtig ontworpen en uitgeruste fotogalerij in de jaren negentig gebouwd. Hier vind je alle oude meesters van Tiziano tot Caravaggio tot Rembrandt. Het is alleen moeilijk om het achter de vreemd kromme piazetta te vinden. Daar komt nu ook een nieuw gebouw bij dat de moderne kunst van de 20e eeuw zal bevatten. Gepland door de Zwitserse toparchitecten Herzog & De Meuron, doet de buitenkant meer denken aan een schuur, en zoals altijd is de stad er erg verdeeld over. - Landwehrkanal, Berlijn, Duitsland
Naast de Spree biedt het Landwehrkanaal een goede oriëntatie in de stad. Berlijn is over het algemeen heel erg aan en op het water gebouwd, het grondwater staat maar 80 cm onder ons. Maar door de eeuwen heen werd alles afgedamd, drooggelegd en in grachten gelaten. Hiervoor haalde de Grote Keurvorst Nederlandse experts het land in, en Berlijn wordt nu doorkruist door 200 km waterwegen. Een daarvan is het Landwehrkanaal, bedacht en gepland door Peter Joseph Lenné, de bekende landschapsarchitect. Het had verschillende functies: afkorting voor de meanderende Spree, vrachtvervoer door de nieuwe buitenwijken van Berlijn, die de nodige stenen en boomstammen meebrachten, en ook de afwatering van de moerassige omgeving, of het nu in de huidige Kreuzberg was of in de Tiergarten. Als u de mogelijkheid heeft om een boottocht te maken, zult u merken dat bijna alle bezienswaardigheden vanaf het water te zien zijn. Zoals het Ministerie van Defensie hier. - Stauffenbergstraße 13, 10785 Berlin, Germany
Hier was de OHA, het opperbevel van het leger (kantoor) van de Hilter Wehrmacht, iedereen moest tenslotte de eed op deze man afleggen. Het prachtige gebouw dat uitkijkt op het kanaal werd kort voor de Eerste Wereldoorlog gebouwd als het Reichsmarineamt. Later uitgebreid en aangevuld met vele binnenplaatsen. In de eerste achtertuin werd Claus Schenk Graf von Stauffenberg naast 3 gelovigen doodgeschoten nadat zijn poging op Hitler op 20 juli 1944 was mislukt. Tegenwoordig is hier de vestiging van het Ministerie van Defensie (BMVe) gevestigd, het hoofdkantoor bevindt zich nog steeds aan de Hardthöhe in Bonn. Blijft de minister daar vaak? Het gebouw er tegenover, het zogenaamde Shell-gebouw (naar een benzinestation) is inmiddels in ieder geval ook verhuurd aan de BMVe, en zo ontwikkelt de Berlijn - Bonn glijbaan zich in het nadeel van de voormalige Duitse hoofdstad. Het huis is nu in de oorspronkelijke staat hersteld, een constructie van staal en beton door een Bauhaus-architect. - Tiergartenstraße, 10785 Berlin, Germany
Er zijn veel belangrijke berichten in dit kleine straatje langs de dierentuin - de grootste in hun voorouderlijke gebouwen, althans in termen van hun schaal: Italië in een roze palazzo en Japan in een monumentaal gebouw, bekroond door de keizerlijke zon in de gevel. Dit waren ook de Asmogendheden, waarmee het Hitler Reich bondgenoot was en die daarom bij het controlecentrum in Wilhelmstrasse en Vossstrasse zouden moeten komen te liggen. Achter en eromheen bevinden zich de ambassades van Oostenrijk, India (rode Kathmandu-steen), Zuid-Afrika (zandkleurig) en Turkije (gemakkelijk te herkennen aan de slagboom). Griekenland is net zijn ambassade aan het afronden, en kort voor de Konrad Adenauer Foundation (CDU) is er nog Saoedi-Arabië met een traditioneel oosters rasterpatroon. Daartussenin een groot gebouw met een enorme oprit, dat eigenlijk geen echte ambassade is, maar gewoon een staatsvertegenwoordiger: Baden-Württemberg, imposant naast Oostenrijk. - Rauchstraße 1, 10787 Berlin, Germany
Hier zien we een grote groene band, die er niet groen mag uitzien, maar koper. Maar als je kunstmatig "verouderd" bent, zoals hier gebeurde, heeft het voor sommigen de indruk van DDR-plastic. Daarachter in ieder geval in chique houten gebouwen, individueel en toch verbonden (ook via een gedeelde kantine, geleverd door een Noors high-end restaurant in Schöneberg): de 5 Scandinavische ambassades. 5? Ja, je vergeet het kleine IJsland graag. - Café am Neuen See, Berlijn, Duitsland
Hier is een afgelegen hoek van Berlijn waar geen bus snel in kan verdwalen: hij zou vastlopen. Peter Lenné heeft in deze hoek van het park vele meren aangelegd, die het water van de verschillende drassige "rivieren" absorberen en bundelen voordat het in het kanaal stroomt. Een van de mooiste biertuinen van de stad ligt ernaast. Berlijn heeft er niet zoveel van als de zuidelijke metropolen, maar als ze dat wel doen, zijn ze behoorlijk geselecteerd en meestal goed bezocht. Berlijners drinken zelf ook graag hun Molle (bier) op straat als het weer het toelaat. Of als Weg-Bier in de metro ... Hier kun je ook gaan waterfietsen of een bootje huren. Op de hoek staat hier een groot hotel: In de voormalige Noorse ambassade (die nu een stukje verder is). De Spaanse ambassadeur woont hier echter nog steeds om de hoek, en er was hier ook een Joegoslavische ambassade en die van het Vaticaan. De laatste bevindt zich nu in Neukölln aan de Hasenheide. - SPA InterContinental, Berlijn, Duitsland
Hier een brede oprijlaan en daarachter een grote schijfachtige hoogbouw met een interessante gevel die op een schaakbord lijkt: de Interconti, zoals ze in Berlijn zeggen. Oorspronkelijk het enige huis in (West) Berlijn met een presidentiële suite, en het voldoet nog steeds aan de hoogste veiligheidsnormen. In de volksmond gebruikt door klanten van Alert Level 1, zoals de Israëlische premier of de Amerikaanse president - meest recentelijk Bill Clinton. Ook de latere Amerikaanse presidenten maken graag gebruik van het Ritz Carlton (Obama) of de Adlon (George W. Bush). De huidige president wilde niet eens slapen in Berlijn ... Overigens werd het markante gebouw gebouwd door de Hilton Group voordat ze in de onzekere jaren vijftig (Koude Oorlog) Oost-Berlijn verlieten, dat door het Oosten belegerd werd. Na de val van de muur waren ze niet zo blij om zich te vestigen in het voormalige oosten, op de Gendarmenmarkt, en ook in een nobel geprefabriceerd gebouw uit de DDR-tijd ... - Aquarium Berlin, Berlijn, Duitsland
Het wordt vaak over het hoofd gezien, ons prachtige aquarium hier met de zandsteenkleurige platen waarop allerlei soorten reptielen staan afgebeeld. Maar het is een van de grootste in zijn soort, de collectie bevat veel meer dieren dan de Aquaree ten oosten van de stad. Maar dit is wel heel spectaculair, je loopt onder de oorspronkelijk inheemse waterdieren door tot je in een Zuidzeeaquarium belandt, waar de hotellift (deze bevindt zich in de lobby van het Dom Aquaree hotel) rechtstreeks doorheen gaat.
- Rolstoeltoegankelijk
- Baby's en kleine kinderen kunnen in een wandel- of kinderwagen mee
- Hulpdieren toegestaan
- Opties voor openbaar vervoer zijn in de buurt aanwezig
- Er zijn speciale kinderzitjes beschikbaar
- Vervoersopties zijn rolstoeltoegankelijk
- Geschikt voor alle condities
- Kinderzitje voor peuters van zes maanden tot drie jaar beschikbaar, evenals een stoelverhoger voor oudere kinderen. Op aanvraag kan een babyzitje meegenomen worden (MaxiCosy)
- Rolstoelvriendelijk vervoermiddel: de gast snelt naar de verhoogde passagiersstoel en de rolstoel wordt achterin meegenomen
U kunt tot 24 uur voor de ervaring annuleren voor een volledige terugbetaling.
- Annuleer ten minste 24 uur voor de geplande vertrektijd om een volledige restitutie te ontvangen.
- Als je minder dan 24 uur voor de starttijd van de ervaring annuleert, wordt het betaalde bedrag niet terugbetaald.
- Wijzigingen die minder dan 24 uur voor de starttijd van de ervaring worden gemaakt, worden niet geaccepteerd.
- Cut-off tijden zijn gebaseerd op de lokale tijd van de ervaring.
Deze tour in
Berlijn
wordt uitgevoerd door
GAT-Productions
De tickets zijn toegevoegd aan je winkelmandje
Aantal tickets in je winkelmandje: 0
Totaalbedrag (incl. BTW): € 0.00
Verder winkelen Bestelling afronden
Voor elke boeking dubbelchecken wij altijd de beschikbaarheid bij onze lokale partners. Hoewel dit meestal snel gaat, kan dit tot 24 uur duren. Zodra dit proces is afgerond, ontvang je direct je voucher of ticket per e-mail. Indien onze lokale partner je boeking niet kan bevestigen, bieden wij je het best mogelijke alternatief. Past deze nieuwe datum en/of tijd niet in je reisschema, dan betalen wij het volledige aankoopbedrag aan je terug.
Wat fijn dat je jouw ervaring wilt delen! Jouw feedback zorgt er mede voor dat andere reizigers betere keuzes kunnen maken.