De mist ving het zonlicht op in kleine regenbogen terwijl IT naar me toe dreef, koel tegen mijn gezicht, terwijl een aap op de rots erboven een gestolen koekje vastgreep als een kleine, zelfvoldane koning. Ergens voorbij het gebrul van het water, hoorde ik gelach gedragen door de wind, en even vergat ik dat de wereld groter was dan deze kloof.
Hicham had ons net na zonsopgang opgehaald, de straten van Marrakech nog zacht van het vroege licht. Hij reed met een kalme kalmte, neuriënd een deuntje dat ik niet herkende, alleen pauzerend om herders te begroeten als we langskwamen. De weg kronkelde door olijfgaarden en kleikleurige heuvels, de geur van vochtige aarde die opsteeg na een nacht koelte. Eens remden we af voor een rij geiten die de weg overstaken, hun klokken luidden zwakjes in de stille lucht.
Onze gids, Mustapha, ontmoette ons op de top van het pad — een rustige man met ogen die elke bocht van de berg leek te kennen. Het pad was oneffen, soms beschaduwd door scheve bomen, soms open voor de meedogenloze hitte. De lucht was dik met de geur van natte steen en wilde kruiden verpletterd onder de voeten. En toen, net toen mijn benen pijn begonnen te doen, leek het bos uit te ademen – apen verschenen, stoutmoedig en nieuwsgierig, kletsend in de takken, terwijl ze ons bekeken met een intelligentie die me deed glimlachen.
Aan de basis openbaarden de Ouzoudwatervallen zich in een stormloop van geluid en nevel. We stapten aan boord van een bootje geschilderd in vervagend blauw, en naarmate we dichterbij dreven, groeide het gebrul tot IT mijn borst vulde. “Wacht even!” riep de schipper grijnzend, vlak voordat de koudenevel ons doorweekte. Ik lachte IT zonder na te denken – een geluid dat voelde alsof het bij het water zelf hoorde.
De lunch werd geserveerd aan een lage tafel naast de rivier: een geurige lamstajine, verse tomatensalade, brood nog warm, en muntthee gegoten in een heldere, schuimende boog. Bladeren geritseld boven, de stem van de waterval verzacht door afstand. Mustapha vertelde ons een verhaal over zijn grootvader die reizigers begeleidde voordat er goede paden waren, zijn woorden die het verleden in het heden regisseerden.
De terugrit was rustig, de auto zwaar met de aangename uitputting van een dag buiten tijd doorgebracht. Ik half - dommelde als de zon onderging, heuvels werden goud, dan violet. Dit was meer dan een dagtocht — IT voelde alsof iets ouds ons door water en steen fluisterde.
Als de natuur je nederig maakt, is de route van Marrakech naar Oezoud een must. Deze ouzoud watervallen dagtocht vanuit Marrakech was de ziel van Marokko in beweging.
``` 0
Het was een privétour met Said. Een beetje rijden, maar we hebben allemaal genoten van het gezelschap van gezegd en ik denk dat het de moeite waard is om te rijden. Spreekt uitstekend Engels en we vonden de reis naar watervallen de moeite waard. Zei regelen gids die goed Engels sprak en erg aardig en behulpzaam was met afdaling naar watervallen. Goede lunch en raad deze reis aan. Goede prijs, bedankt voor onze mooie reis?
Day trip consigliatissimo! Khalid il nostro autista è meraviglioso travolgente coinvolgente e ti fa sentire come a casa un viaggio estremamente piacevole!! Anche la nostra guida simpaticissima poliglotta e disponibile! Che dire infine della cosa più importante le cascate? Beh semplicemente uno spettacolo mozzafiato, percorso non molto lungo per arrivare e comunque ne vale davvero la pena!! Abbiamo mangiato anche bene e speso poco rapportato alla qualità e alla velocità! Consigliatissimo!!!