Excursie naar de kust van Livorno: privédagtrip naar Pisa en Florence
9
uur
Mobiel ticket
Gratis annuleren
179476
1
8
1
Wanneer uw cruiseschip aanmeert in Livorno en u slechts één dag hebt om de omliggende Italiaanse steden Pisa en Florence te bekijken, hebt u een privé begeleide excursie aan land nodig om het beste van deze pittoreske steden te zien. Dompel uzelf tijdens deze reis vanuit Livorno onder in het Italiaanse leven, verken de historische straten van Florence en bekijk de beroemde scheve toren van Pisa voordat u terugkeert naar uw cruiseschip.
- Privé professionele Engelstalige chauffeur
- ALLEEN INDIEN BESCHIKBAAR EN GERESERVEERD: 3 uur in Florence met privégids en skip-the-line tickets voor de Uffizi
- ALLEEN INDIEN BESCHIKBAAR EN GERESERVEERD: 3 uur in Florence met privégids en skip-the-line tickets voor de Accademia
- Garantie voor zorgeloze excursies aan land
- Privévervoer per sedan of minibus met airconditioning
- Ophalen en afzetten bij de haven
- Fooien
- Eten en drinken
Vertrekpunt
Ophalen van reizigers wordt aangeboden
Your driver will be waiting on the pier where your ship is docked, holding a sign with the lead traveler name on it
Ophalen van reizigers- Livorno - driver will be waiting on the pier where your ship is docked, holding a sign with the lead traveler name on it
- Scheve Toren van Pisa, Pisa, Italië
De scheve toren van Pisa (Torre pendente di Pisa) is de campanile, of vrijstaande klokkentoren, van de kathedraal van de Italiaanse stad Pisa, wereldwijd bekend om zijn onbedoelde kanteling. De toren bevindt zich achter de kathedraal van Pisa en is het derde oudste bouwwerk op het Domplein (Piazza del Duomo) van de stad, na de kathedraal en het Baptisterium van Pisa. De kanteling van de toren begon tijdens de bouw in de 12e eeuw, veroorzaakt door een ontoereikende fundering op een grond die aan één kant te zacht was om het gewicht van de constructie goed te kunnen dragen. De kanteling nam toe in de decennia voordat de constructie in de 14e eeuw werd voltooid. Het nam geleidelijk toe totdat de constructie werd gestabiliseerd (en de kanteling gedeeltelijk werd gecorrigeerd) door inspanningen in de late 20e en vroege 21e eeuw. De hoogte van de toren is 55,86 meter (183,27 voet) vanaf de grond aan de lage kant en 56,67 meter (185,93 voet) aan de hoge kant. De breedte van de muren aan de basis is 2,44 m (8 ft 0,06 in). Het gewicht wordt geschat op 14.500 ton. De toren heeft 296 of 294 treden; de zevende verdieping heeft twee treden minder op de noordgerichte trap. In 1990 helde de toren over in een hoek van 5,5 graden, maar na herstelwerkzaamheden tussen 1993 en 2001 werd dit teruggebracht tot 3,97 graden, waardoor de overhang met 45 cm werd verminderd. In de twee decennia tot 2018 verloor het nog eens 4 cm aan kanteling.
30 minuten - Dom van Pisa, Pisa, Italië
Het plein van de Duomo van Pisa - gedomineerd door de kathedraal, het Baptisterium, de klokkentoren en het kerkhof (de Campo Santo) - vertegenwoordigt een architectonisch geheel dat wordt gekenmerkt door een werkelijk verrassende stilistische overeenstemming, tot het punt dat Le Corbousier het heeft vergeleken met de acropolis van Athene. De keuze van de materialen, met een bijna absolute supermacy van het witte marmer, en de constante aanwezigheid van blinde bogen aan de basis en bruikbare kleine loggia's in de bovenste orden leiden tot de gedachte van een enkel project, bijna de uitdrukking van de groep kunstenaars die goed samenwerken op dezelfde bouwplaats in een relatief korte tijd. Toch is dit het resultaat van een lang proces waarbij verschillende architecten, beeldhouwers en schilders elkaar afwisselden, in de ruimte van meer dan drie eeuwen, en onder hen enkele vooraanstaande persoonlijkheden die hun tijdperk hebben gemarkeerd. Elke bezoeker die deze ruimte betreedt, is verrukt door het plotselinge visioen van de vier monumenten, een visioen dat er 'wonderbaarlijk' uitziet, om de gelukkige definitie van D'Annunzio te citeren. De gebouwen lijken op te rijzen uit een breed, regelmatig gazon, dat echter dateert uit de 19e eeuw, toen het plein werd herontworpen in neomiddeleeuwse helling, waarbij het werd vrijgemaakt van veel min of meer slechte gebouwen en van de moestuinen die er nog steeds werden onderhouden. Ook vanwege deze gebruiken is die van Pisa niet te vergelijken met andere middeleeuwse pleinen van de kathedraal die, van Parma tot Modena, van Siena tot Perugia, de structuur van de stad zien uitstralen. Niettemin is dit ongewone, gedecentraliseerde gebied het spirituele, en niet alleen, hart van de stad Pisa. - Ponte Vecchio, Florence, Italië
De brug overspant de Arno op het smalste punt, waar naar men gelooft voor het eerst een brug werd gebouwd in de Romeinse tijd, toen de via Cassia de rivier op dit punt kruiste. De Romeinse pijlers waren van steen, de bovenbouw van hout. De brug verschijnt voor het eerst in een document uit 996. Nadat hij in 1117 door een overstroming was verwoest, werd hij herbouwd in steen, maar in 1333 werd hij weer weggevaagd, behalve twee van de centrale pijlers, zoals opgemerkt door Giovanni Villani in zijn Nuova Cronica. Hij werd herbouwd in 1345. Giorgio Vasari legde de traditionele opvatting van zijn tijd vast die het ontwerp toeschreef aan Taddeo Gaddi — naast Giotto een van de weinige artistieke namen van de trecento die tweehonderd jaar later nog steeds wordt herinnerd. Moderne historici presenteren Neri di Fioravanti als een mogelijke kandidaat. Beschut in een kleine loggia bij de centrale opening van de brug bevindt zich een verweerde wijdingssteen, waarop ooit stond: Nel trentatrè dopo il mille-trecento, il ponte cadde, per diluvio dell' acque: poi dieci anni, come al Comun piacque, rifatto fu con thisto ornamentalamento. De Torre dei Mannelli werd gebouwd op de zuidoosthoek van de brug om deze te verdedigen. De brug bestaat uit drie segmentbogen: de hoofdboog heeft een overspanning van 30 meter (98 voet), de twee zijbogen overspannen elk 27 meter (89 voet). De hoogte van de bogen ligt tussen de 3,5 en 4,4 meter (11½ tot 14½ voet) en de verhouding tussen de overspanning en de hoogte is 5:1. Het heeft altijd winkels en handelaren gehuisvest die hun waren op tafels voor hun panden uitstalden, na toestemming van de Bargello (een soort burgemeester, een magistraat en een politie-autoriteit). De achterste winkels (retrobotteghe) die je vanaf de rivier kunt zien, werden in de zeventiende eeuw toegevoegd. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Ponte Vecchio niet verwoest door de Duitsers tijdens hun terugtocht op de opmars van het bevrijdende Britse 8e Leger op 4 augustus 1944, in tegenstelling tot alle andere bruggen in Florence. Volgens veel lokale bewoners en gidsen was dit naar verluidt vanwege een uitdrukkelijk bevel van Hitler. De toegang tot de Ponte Vecchio werd echter belemmerd door de vernietiging van de gebouwen aan beide uiteinden, die sindsdien zijn herbouwd met behulp van een combinatie van origineel en modern ontwerp.
15 minuten - Piazzale Michelangelo, Florence, Italië
Dit Florentijnse plein werd ontworpen door architect Giuseppe Poggi en gebouwd in 1869 op een heuvel net ten zuiden van het historische centrum, tijdens de herontwikkeling van Oltrarno, de linker (zuid)oever van de rivier de Arno. In 1869 was Florence de hoofdstad van Italië en de hele stad was betrokken bij een stedelijke vernieuwing, de zogenaamde "Risanamento" of de "Renovatie" van de wijken van de stad. Lungarni (promenades langs de rivier; "lungarno", enkelvoud) werden gebouwd aan de oevers van de rivier. Op de rechteroever werden de veertiende-eeuwse stadsmuren verwijderd en omgevormd tot de Viali di Circonvallazione, een imitatie van het Franse "boulevard"-ontwerp, zes rijstroken breed en omzoomd met bomen. Op de linkeroever, kronkelend de heuvel van San Miniato op, werd de Viale dei Colli gebouwd, een met bomen omzoomde straat van meer dan 8 kilometer lang die eindigde op de Piazzale Michelangelo die werd gebouwd als een terras met een panoramisch uitzicht over de stad. Bronzen afgietsel van David die Florence vanaf het midden van het plein aankijkt Het plein, gewijd aan de renaissancebeeldhouwer Michelangelo, heeft bronzen kopieën van enkele van zijn marmeren werken die elders in Florence te vinden zijn: de David en de vier allegorieën van de Medici-kapel van San Lorenzo. Het monument werd op 25 juni 1873 door negen paar ossen naar boven gehaald. Poggi ontwierp de loggia in de neoklassieke stijl die het hele terras domineert, waar nu een restaurant is gevestigd. Oorspronkelijk was het de bedoeling om er een museum met werken van Michelangelo te huisvesten, maar dat is nooit gerealiseerd. In de muur van het balkon, onder de loggia, staat een opschrift in hoofdletters dat verwijst naar zijn werk: Poggi maakte hier in 1911 zijn monument van. Het uitzicht omvat het hart van Florence van Forte Belvedere tot Santa Croce, over de lungarni en de bruggen over de Arno, waaronder de Ponte Vecchio, de Duomo, Palazzo Vecchio, het Bargello en de achthoekige klokkentoren van de Badia Fiorentina. Buiten de stad liggen de heuvels van Settignano en Fiesole. De Piazzale Michelangelo is bereikbaar met de auto via de met bomen omzoomde Viale Michelangelo, die tegelijkertijd is aangelegd, of door de trappen te beklimmen of de hellingen op te gaan vanaf de Piazza Giuseppe Poggi, ook bekend als de "Poggi Ramps" in de wijk San Niccolò.
20 minuten - Basiliek van Santa Croce, Florence, Italië
De Basilica di Santa Croce (Basiliek van het Heilige Kruis) is de belangrijkste Franciscaanse kerk in Florence, Italië, en een kleine basiliek van de Rooms-Katholieke Kerk. Het is gelegen aan de Piazza di Santa Croce, ongeveer 800 meter ten zuidoosten van de Duomo. De locatie, toen deze voor het eerst werd gekozen, lag in moerasland buiten de stadsmuren. Het is de begraafplaats van enkele van de meest illustere Italianen, zoals Michelangelo, Galileo, Machiavelli, de dichter Foscolo, de filosoof Gentile en de componist Rossini, daarom staat het ook bekend als de Tempel van de Italiaanse Glorie. - Duomo - Cattedrale di Santa Maria del Fiore, Florence, Italië
De kathedraal van Florence, formeel de Cattedrale di Santa Maria del Fiore; in het Engels "Kathedraal van de Heilige Maria van de Bloem"), is de kathedraal van Florence, Italië (Italiaans: Duomo di Firenze). De bouw ervan begon in 1296 in gotische stijl naar een ontwerp van Arnolfo di Cambio en werd structureel voltooid in 1436, met de koepel ontworpen door Filippo Brunelleschi.[1] De buitenkant van de basiliek is bekleed met polychrome marmeren panelen in verschillende tinten groen en roze, omzoomd door wit, en heeft een uitgebreide 19e-eeuwse neogotische gevel van Emilio De Fabris. Het kathedraalcomplex, op de Piazza del Duomo, omvat het Baptisterium en Giotto's Campanile. Deze drie gebouwen maken deel uit van het UNESCO-werelderfgoed dat het historische centrum van Florence beslaat en zijn een belangrijke toeristische attractie van Toscane. De basiliek is een van de grootste kerken van Italië en tot de ontwikkeling van nieuwe structurele materialen in het moderne tijdperk was de koepel de grootste ter wereld. Het is nog steeds de grootste bakstenen koepel die ooit is gebouwd. - Campanile di Giotto, Florence, Italië
De Campanile van Giotto is een vrijstaande klokkentoren die deel uitmaakt van het complex van gebouwen dat de Dom van Florence vormt op de Piazza del Duomo in Florence, Italië. De toren staat naast de Basilica di Santa Maria del Fiore en het Baptisterium van St. John en is een van de pronkstukken van de Florentijnse gotische architectuur met zijn ontwerp van Giotto, zijn rijke sculpturale decoraties en zijn polychrome marmeren inkorstingen. De slanke structuur is vierkant van opzet met zijden van 14,45 meter (47,41 ft). Hij is 84,7 meter (277,9 ft) hoog en heeft veelhoekige steunberen op elke hoek. De toren is verdeeld in vijf fasen. - Museo di Palazzo Vecchio, Florence, Italië
Het Palazzo Vecchio (Oude Paleis) is het stadhuis van Florence, Italië. Het kijkt uit over de Piazza della Signoria met zijn kopie van Michelangelo's David-beeld en de galerij met beelden in de aangrenzende Loggia dei Lanzi. Oorspronkelijk heette het Palazzo della Signoria, naar de Signoria van Florence, het bestuursorgaan van de Republiek Florence, maar het kreeg ook verschillende andere namen: Palazzo del Popolo, Palazzo dei Priori en Palazzo Ducale, in overeenstemming met het wisselende gebruik van het paleis gedurende zijn lange geschiedenis. Het gebouw kreeg zijn huidige naam toen de residentie van de Medici-hertog over de Arno naar het Palazzo Pitti werd verplaatst. - Koepel del Brunelleschi, Florence, Italië
De achthoekige koepel van de kathedraal, die bestaat uit twee met elkaar verbonden spitsboogvormige schelpen, werd tussen 1418 en 1434 gebouwd naar een ontwerp dat Filippo Brunelleschi in 1418 in een wedstrijd had ingezonden, maar dat pas in 1420, na veel controverse, werd geaccepteerd. Het is een meesterwerk dat bestand is tegen bliksem, aardbevingen en de tand des tijds, en het blijft iedereen die het van een afstandje bekijkt betoveren. De koepel heeft een diameter van 45,5 meter. De wedstrijd die de Opera di Santa Maria del Fiore in 1418 uitschreef, werd gewonnen door Brunelleschi, maar het werk begon pas twee jaar later en was pas in 1434 voltooid. De kathedraal van Florence werd op 25 maart 1436 ingewijd door paus Eugenius IV. Brunelleschi's verbazingwekkend innovatieve aanpak omvatte het overwelven van de koepelruimte zonder steigers door gebruik te maken van een dubbele schaal met een ruimte ertussen. De binnenste schil (met een dikte van meer dan twee meter) is gemaakt van lichte bakstenen in een visgraatmotief en is het zelfdragende structurele element, terwijl de buitenste koepel eenvoudigweg dient als een zwaardere, windbestendige bedekking. De koepel wordt bekroond door een lantaarn met een kegelvormig dak, ontworpen door Brunelleschi maar pas gebouwd na zijn dood in 1446, terwijl de vergulde koperen bol en het kruis bovenop de lantaarn, met heilige relikwieën, werden ontworpen door Andrea del Verrocchio en geïnstalleerd in 1466. De binnenste schil van de koepel werd van 1572 tot 1579 beschilderd door Giorgio Vasari en Federico Zuccari, waarbij het gekozen onderwerp, namelijk het Laatste Oordeel, de iconografie weerspiegelde die in het baptisterium werd aangenomen. De fresco's op de binnenste schil van de koepel waren het object van een grondige restauratie tussen 1978 en 1994. - Galleria dell'Accademia, Florence, Italië
De Galleria dell'Accademia di Firenze, of "Galerij van de Academie van Florence", is een kunstmuseum in Florence, Italië. Het is vooral bekend als de thuisbasis van Michelangelo's sculptuur David. Het heeft ook andere sculpturen van Michelangelo en een grote collectie schilderijen van Florentijnse kunstenaars, voornamelijk uit de periode 1300-1600, de Trecento tot de late Renaissance. Het is kleiner en meer gespecialiseerd dan de Uffizi, het belangrijkste kunstmuseum in Florence. Het grenst aan de Accademia di Belle Arti of academie voor schone kunsten van Florence, maar heeft ondanks de naam geen andere connectie ermee.
45 minuten - Galerie Degli Uffizi, Florence, Italië
Het is wereldwijd beroemd om zijn uitstekende collecties antieke sculpturen en schilderijen (van de middeleeuwen tot de moderne periode). De collecties schilderijen uit de 14e eeuw en de renaissanceperiode omvatten enkele absolute meesterwerken: Giotto, Simone Martini, Piero della Francesca, Beato Angelico, Filippo Lippi, Botticelli, Mantegna, Correggio, Leonardo, Raffaello, Michelangelo en Caravaggio, naast vele kostbare werken van Europese schilders (voornamelijk Duitse, Nederlandse en Vlaamse). Bovendien beschikt de galerij over een onschatbare collectie antieke beelden en bustes van de Medici-familie, die de gangen siert en bestaat uit oude Romeinse kopieën van verloren Griekse sculpturen.
120 minuten
- Rolstoeltoegankelijk
- Baby's en kleine kinderen kunnen in een kinderwagen of buggy rijden
- Openbaar vervoer is in de buurt beschikbaar
- Er zijn speciale kinderzitjes beschikbaar
- Vervoersmogelijkheden zijn rolstoeltoegankelijk
- Alle ruimtes en oppervlakken zijn rolstoeltoegankelijk
- Geschikt voor alle fysieke conditieniveaus
- Als u rolstoeltoegang nodig hebt, kunt u dit bij het boeken aanvragen. Alleen opvouwbare rolstoelen zijn toegestaan.
- Babyzitjes zijn verplicht voor baby's, vraag ernaar bij het boeken
- Er geldt een dresscode om gebedshuizen en geselecteerde musea te betreden. Geen shorts of mouwloze tops toegestaan. Knieën en schouders MOETEN bedekt zijn voor zowel mannen als vrouwen. U loopt het risico dat u de toegang wordt geweigerd als u zich niet aan deze dresscodes houdt.
- BELANGRIJK: Accademia Gallery en Uffizi Museum zijn NIET BESCHIKBAAR op ma en de eerste zo van de maand. U kunt uw tour upgraden naar een 3 uur durende privégids in Florence + getimede toegangsprijzen voor Accademia of Uffizi, ALLEEN ALS DE OPTIE BESCHIKBAAR EN GEBOEKT IS.
U kunt tot 24 uur voor aanvang van de ervaring annuleren en dan krijgt u het volledige bedrag terug.
- Voor een volledige restitutie dient u minimaal 24 uur voor de geplande vertrektijd te annuleren.
- Als u minder dan 24 uur voor aanvang van de ervaring annuleert, wordt het door u betaalde bedrag niet terugbetaald.
- Wijzigingen die minder dan 24 uur voor aanvang van de ervaring worden doorgegeven, worden niet geaccepteerd.
- De sluitingstijden zijn gebaseerd op de lokale tijd van de ervaring.
Translated with google translate.
View original.
De tickets zijn toegevoegd aan je winkelmandje
Aantal tickets in je winkelmandje: 0
Totaalbedrag (incl. BTW): € 0.00
Verder winkelen Bestelling afronden
Voor elke boeking dubbelchecken wij altijd de beschikbaarheid bij onze lokale partners. Hoewel dit meestal snel gaat, kan dit tot 24 uur duren. Zodra dit proces is afgerond, ontvang je direct je voucher of ticket per e-mail. Indien onze lokale partner je boeking niet kan bevestigen, bieden wij je het best mogelijke alternatief. Past deze nieuwe datum en/of tijd niet in je reisschema, dan betalen wij het volledige aankoopbedrag aan je terug.