24 Jun 2025
Onlangs bezocht ik het Auschwitz - Birkenau Memorial and Museum in Polen, en helaas was mijn ervaring als rolstoelgebruiker diep teleurstellend. Ik wil mijn verhaal delen in de hoop dat het anderen helpt en verbetering in toegankelijkheid veroorzaakt.
Voordat ik langskwam, keek ik op de website en zag dat het werd beschreven als “soort toegankelijk.” Dit gaf me hoop. Toen ik net aankwam, zag het er beheersbaar uit — maar die illusie vervaagde snel.
De nachtmerrie begon toen de tour begon. Veel van de gebouwen zijn historisch en begrijpelijk oud, maar de toegankelijkheid is onvoldoende aangepakt. De meeste ingangen hebben trappen, en veel expositieruimtes waren volledig ontoegankelijk voor mij. Ik had geluk dat ik vrienden en familie bij me had die me steunden en hulp boden, zelfs aanboden om me te dragen – wat ik afsloeg, omdat het gewoon niet eerlijk voor hen zou zijn.
Het terrein was extreem ruw. Zelfs met een elektrische rolstoel kunnen de oneffen wegen schade veroorzaken. De paden waren in zeer slechte staat, en navigeren was vermoeiend en frustrerend.
Toegang tot een toilet was ook een probleem. Er is er één beschikbaar, maar je moet het eerste deel van het bezoek voltooien voordat je het kunt bereiken - en er zijn trappen, dus het is in wezen verboden - limieten voor iemand in een rolstoel.
Ik zag ook andere rolstoelgebruikers, en velen van hen zagen er gestrand of hulpeloos uit, vooral degenen die geen ondersteuning hadden zoals ik. Het was hartverscheurend om te zien.
Het tweede deel van het bezoek had soortgelijke problemen — grote treden, smalle ingangen en nog ergere paden. Nogmaals, volledig onpraktisch voor rolstoelgebruikers.
Tot overmaat van ramp toonde de gids geen begrip, steun of empathie. Er was geen inspanning om mij erbij te betrekken of te helpen. Het voelde alsof mensen met mobiliteitsproblemen een bijzaak waren.
Eerlijk gezegd, als u een rolstoelgebruiker bent die niet kan lopen, verspil dan alstublieft uw geld niet — zelfs niet met de korting van 10 %. Het is niet de moeite waard, want je mist meer dan de helft van de ervaring.
Ik woon in Engeland en reisde helemaal naar deze belangrijke historische plek. Ik keek er echt naar uit, maar vertrok met een teleurgesteld, buitengesloten en bedrogen gevoel.
Dit is niet zomaar een klacht – het is een belangrijk advies aan anderen zoals ik, en een pleidooi voor het museum om echte stappen te zetten naar inclusie en toegankelijkheid.